görsel



Natasha: Ben bilime ve gerçeklere inanan bir kızım. Kadere, alın yazısına, hele asla gerçekleşmeyecek hayallere inanan biri değilim. Kalabalık bir New York sokağında tatlı bir çocukla tanışıp ona âşık olacak bir kız hiç değilim. Ailemin Jamaika’ya sınır dışı edilmesine on iki saat kalmışken hem de. Ona âşık olmak hiç de bana göre değil.

Daniel: Ben her zaman iyi oğul, iyi öğrenci oldum. Ailemin beklentilerini karşılamaya çalıştım. Asla bir şair ya da hayalci olamadım. Ama onu gördüğümde tüm bunları unuttum. Natasha beni kaderin olağanüstü planları olduğuna inandırıyor, ikimiz için de. Evren: Yaşadığımız her şey bizi tam da bu ana getirdi. Önümüzde milyonlarca gelecek var. Acaba hangisi gerçekleşecek?